Ο γραπτός λόγος είναι η έκφραση του νου σε μια από τις καλύτερες εκδοχές του. Ο περιορισμός της φαντασίας συνδέεται με τα όρια της γλώσσας που χρησιμοποιούμε και γνωρίζουμε. Ο άνθρωπος σε μικρή ηλικία διαθέτει εκ φύσεως απεριόριστη φαντασία που, στο πέρασμα των χρόνων, η ωρίμανση της λογικής δύναται να δαμάσει. Τα παιδικά, ευαίσθητα χρόνια είναι τα καταλληλότερα όχι απλά για να μάθει το παιδί να μιλά και να γράφει σωστά, αλλά για να κατανοήσει τον τρόπο που μπορεί να εκφράσει τα αισθήματα και τις σκέψεις του. Ένα «απελέκητο» παιδί κινδυνεύει μελλοντικά να καταπιέζει τον εαυτό του από «ακατανόητα» αισθήματα λόγω έλλειψης αυτογνωσίας. Αντιθέτως, ο άνθρωπος που μπορεί να «μιλά» με τον εαυτό του, θα είναι ακέραιος και αυτόβουλος. Ας ενθαρρύνουμε, λοιπόν, με κάθε τρόπο τη Φιλαναγνωσία: να ωθήσουμε τα παιδιά κοντά στο βιβλίο, να βάλουμε ένα λιθαράκι για ν’ αναπτυχθούν καλύτερα μυαλά.